bywać u kogoś

См. также в других словарях:

• bywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, bywaćam, bywaća, bywaćają, {{/stl 8}}{{stl 7}}I {{/stl 7}}{{stl 8}}w funkcji samodzielnej: {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być co jakiś czas (często) w jakimś położeniu,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bywać — ndk I, bywaćam, bywaćasz, bywaćają, bywaćaj, bywaćał I w funkcji samodzielnej: 1. «być często obecnym, znajdować się często w jakimś miejscu, przebywać, obracać się gdzieś; brać w czymś udział; znajdować się w czymś» Bywać na koncertach, na… …   Słownik języka polskiego

• gość — m I, DB. gośćścia; lm M. gośćście, DB. gośćści, N. gośćśćmi 1. «osoba przybyła do kogoś w gościnę, w odwiedziny; zaproszony lub przygodny uczestnik przyjęcia, balu, imprezy rozrywkowej» Miły, mile widziany gość. Dostojny, honorowy, oficjalny gość …   Słownik języka polskiego

• herbatka — ż III, CMs. herbatkatce; lm D. herbatkatek zdr. od herbata (zwykle w zn. 3 6) a) w zn. 3: Aromatyczna, smaczna herbatka. b) w zn. 4: Poprosić o drugą herbatkę. c) w zn. 5: Lipowa herbatka na poty. d) w zn. 6: Popołudniowa herbatka …   Słownik języka polskiego

• być stałym gościem — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} często bywać u kogoś, pojawiać się gdzieś, uczestniczyć w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś jest stałym gościem pobliskiego baru, salonów artystycznych, telewizyjnego okienka. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• herbatka — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. herbatkatce; lm D. herbatkatek, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. herbata I w zn. 1.: Poprosić o kolejną herbatkę; w zn. 2.: Bywać u kogoś na herbatkach. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… …   Słownik języka polskiego

• włóczyć — ndk VIb, włóczyćczę, włóczyćczysz, włócz, włóczyćczył, włóczyćczony 1. «ciągnąć, ciągać coś po płaszczyźnie; wlec» Koń włóczył uprząż po ziemi. ◊ Ledwie włóczyć nogami «będąc bardzo zmęczonym, z trudem chodzić, z trudem poruszać nogami» ◊ Włóczyć …   Słownik języka polskiego

• być — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIIa, jestem, jest, są, będę, będzie, bądź {{/stl 8}}{{stl 7}}I {{/stl 7}}{{stl 8}}w funkcji samodzielnej {{/stl 8}}{{stl 7}}: {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istnieć, żyć, występować …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po …   Słownik języka polskiego

• omijać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, omijaćam, omijaća, omijaćają, omijaćany {{/stl 8}}– ominąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, omijaćnę omijaćnie, omiń, omijaćnął, omijaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} będąc w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień